Baza szkoły

W Szkole Podstawowej nr 58 z Oddziałami Integracyjnymi im. Marii Dąbrowskiej dzieci uczą się w klasach ogólnodostępnych, integracyjnych i oddziałach specjalnych. Oddziały integracyjne liczą do 20 uczniów, w tym do 5 posiadających orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznej. Uczniowie niepełnosprawni mogą liczyć na dodatkową opiekę pań - pomocy nauczycieli - które dbają też o obsługę uczniów. Dzieci i młodzież swobodnie przemieszczają się dzięki windzie i podjazdowi.

Szkoła prowadzi dziennik elektroniczny, do którego zapewnia bezpłatny dostęp wszystkim rodzicom i uczniom. Dziennik elektroniczny to:

• bezpośredni dostęp do bieżących ocen uzyskiwanych przez ucznia i możliwość monitorowania jego postępów dydaktycznych,
• stały dostęp do frekwencji dziecka oraz możliwość kontrolowania nieobecności i spóźnień,
• kontakt rodzica z nauczycielem za pośrednictwem wewnętrznej poczty,
• terminarz zadań, sprawdzianów i prac pisemnych zadawanych przez nauczycieli,
• zapis pochwał i uwag.

Kadrę dydaktyczną szkoły tworzy ponad 80 wysoko wyspecjalizowanych nauczycieli i pedagogów, wśród których są specjaliści w zakresie kształcenia specjalnego:

• oligofrenopedagodzy
• tyflopedagodzy
• surdopedagodzy
• logopedzi
• rehabilitanci narządów ruchu
• terapeuci
• socjoterapeuci
• specjaliści w zakresie pracy z dziećmi zagrożonymi niedostosowaniem społecznym
• specjalista w zakresie autyzmu
• specjaliści do pracy z dzieckiem z afajzą
• ponadto pedagog, pedagog specjalny oraz psycholog.

Bazę szkoły stanowi:

1. 26 sal lekcyjnych,

• 2 pracownie komputerowe,
• pracownia fizyczna – wyposażona w ramach rządowego programu Laboratoria Przyszłości,
• pracownia chemiczna,
• pracownia muzyczno-plastyczna,
• pracownia historyczna,
• pracownia geograficzna,
• pracownia przyrodniczo-biologiczna,
• profesjonalna multimedialna pracowania językowa,
• dwie specjalistyczna sale przystosowane do potrzeb dzieci z afazją (zaprojektowane i wyposażone w ramach innowacji pedagogicznej afazJA-możeMY)
• pomieszczenia do nauki indywidualnej i w małych grupach;

2. Zaplecze sportowe:

• sala gimnastyczna,
• aula,
• basen,
• boisko wielofunkcyjne;

3. Zaplecze rewalidacyjne:

• sala poznawania świata,
• sala terapii
• biofeedback,
• sala rehabilitacji ruchowej,
• gabinet pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
• gabinet logopedy;

4. Biblioteka z ICIM;
5. Świetlica;
6. Gabinet pielęgniarki;
7. Stołówka;
8. Plac zabaw wybudowany w ramach Rządowego Programu Wesoła Szkoła;

Szkoła posiada bogatą bazę pomocy dydaktycznych, w tym uzyskanych ze środków Unii Europejskiej i w ramach Cyfrowej Szkoły:

• 7 stacjonarnych tablic multimedialnych,
• 3 monitory interaktywne
• każda sala wyposażona jest w projektor, monitor interaktywny lub tablicę multimedialną
• profesjonalna multimedialna pracownia językowa ze stanowiskami uczniowskimi wyposażonymi w słuchawki i laptopy
• laptopy do pracy dydaktycznej wykorzystywane przez nauczycieli,
• laptopy w pracowniach komputerowych oraz multimedialnej pracowni językowej,
• wizualizer,
• sprzęt do nagrywania filmów zakupiony w ramach rządowego projektu Laboratoria Przyszłości
• 20 tabletów do indywidualnej pracy w zespole klasowym
• dostęp do sieci Wi-Fi w całej szkole.

Patron Szkoły

MARIA Z SZUMSKICH DĄBROWSKA

Ludzie są dobrzy i po nich pozostaje piękno całego świata

Maria Dąbrowska (1889-1965) - powieściopisarka, eseistka, dramatopisarka, tłumaczka literatury duńskiej, angielskiej i rosyjskiej. Jedna z ważniejszych polskich powieściopisarek XX wieku.

Urodziła się 6.10.1889 r. w majątku Russów pod Kaliszem. Dzieciństwo spędzone w ubogim dworku wspominać będzie jako okres niezmąconej pogody i szczęścia.

Była uzdolniona plastycznie. Pozostawiła malowane przez siebie akwarele: pejzaże i martwe natury.

W 1901r. rozpoczęła naukę w prywatnej szkole w Kaliszu, potem uczęszczała do gimnazjum rządowego. Wydarzenia polityczne lat 1904-1905 przerwały jej naukę. Wznowiła ją w Warszawie, potem w Lozannie i Brukseli - obok studiów przyrodniczych zajęła się naukami społecznymi i filozofią.

W 1911 r. wyszła za mąż za Mariana Dąbrowskiego, studenta, emigranta politycznego.

W latach 1911-1913 często odwiedzała kraj, nawiązując kontakty z czasopismami spółdzielczymi. Jako stypendystka Towarzystwa Kooperatystów w 1913r. wyjechała do Anglii.

Początkowo poświęcała się publicystyce, od której przeszła do literatury pięknej, dając w niej studia psychologiczne o ludziach, wysnute z własnej obserwacji. Za swój debiut literacki uważała opowiadanie "Janek", które napisała po powrocie do kraju w 1914r.

W latach I wojny światowej przebywała kolejno: w Sabinowie pod Częstochową, Piotrkowie, Lublinie, Warszawie, gdzie w roku 1918 podjęła pracę w Ministerstwie Rolnictwa jako referent w Wydziale Reform Agrarnych.

Do wybuchu II wojny światowej pracowała twórczo. Dużo publikowała, wydała znaną powieść (tetralogię powieściową) "Noce i dnie". Działa także społecznie w Centralnym Związku Spółdzielczym.

W 1933 r. otrzymała Państwową Nagrodę Literacką, a dwa lata później - Złoty Wawrzyn (najwyższe odznaczenie Polskiej Akademii Literatury).

W latach 1939-1945 przebywała kolejno: we Lwowie, w obozie pruszkowskim, Podkowie Leśnej i Dąbrowie Zduńskiej. W roku 1945 wróciła do Warszawy, gdzie rok później otrzymała Złoty Krzyż Zasługi i kilka innych odznaczeń.

Brała czynny udział w życiu społecznym: pracowała w Zarządach Głównym, Warszawskim Związku Literatów Polskich i w PEN-Clubie. W roku 1956 r. Senat mianował ją doktorem honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego.

Przyjaźniła się m.in. z: Kazimierą Iłłakowiczówną, Zofią Nałkowską, Melchiorem Wańkowiczem, Antonim Słonimskim, Jerzym Andrzejewskim, Mieczysławem Jastrunem.

Zmarła 19.05.1965 roku w Warszawie.

WYBRANE UTWORY

Gałąź czereśni i inne nowele.

Uśmiech dzieciństwa.

Ludzie stamtąd.

Marcin Kozera.

Noce i dnie.

Gwiazda zaranna.

Szkice o Conradzie.

Pisma rozproszone.

Dzienniki z lat 1914-1965.