Światowy Dzień Autyzmu
Światowy Dzień Świadomości Autyzmu (ang. World Autism Awareness Day, WAAD) – święto obchodzone corocznie 2 kwietnia z inicjatywy Kataru w osobie Jej Wysokości Mozah, małżonki emira Hamada ibn Chalifa as-Sani, popartej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją z 18 grudnia 2007 (A/RES/62/139) i opublikowaną 21 stycznia 2008 roku.
Obchody Dnia mają na celu podnoszenie świadomości społecznej na temat dziecięcego autyzmu. Wizja i inicjatywy Jej Wysokości pomogły w realizacji praw dzieci niepełnosprawnych i ich społeczności, zarówno w państwach arabskich, jak i na całym świecie.
Obchody Dnia są również okazją do globalnego politycznego zaangażowania i bardziej efektywnej współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie. Podstawowe założenia obejmują zwiększenie potencjału zaspokajania szczególnych potrzeb osób dotkniętych autyzmem, umożliwienie rozwijania indywidualnych talentów oraz poprawę dostępu do usług opiekuńczych i pomocowych dla społeczności osób dotkniętych autyzmem.
W swoim przesłaniu z 2 kwietnia 2012 sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych podkreślił, że:
Coroczne obchody Światowego Dnia Wiedzy na temat Autyzmu mają zachęcić do podejmowania takich działań
i zwrócić uwagę na niedopuszczalną dyskryminację, nadużycia i izolację,
jakich doświadczają ludzie dotknięci autyzmem i ich najbliżsi.
Jak podkreśla Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych, osoby z autyzmem są równe
wobec prawa i przysługują im wszystkie prawa człowieka i podstawowe wolności.
|
Dzień |
2 kwietnia |
|
Kraje |
ONZ |
|
Typ święta |
międzynarodowe |
|
Inne nazwy |
Światowy Dzień Wiedzy na temat Autyzmu |
|
Podobne święta |
Autystyczny Dzień Dumy, |
Fakty i mity nt. autyzmu
2 kwietnia
ŚWIATOWY DZIEŃ WIEDZY NA TEMAT AUTYZMU
FAKTY I MITY NA TEMAT AUTYZMU
(na podstawie opracowania Fundacji SYNAPSIS)
|
MIT |
FAKT |
|
Autyzm jest nowym zaburzeniem. |
Autyzm został opisany po raz pierwszy przez Leo Kannera w 1943 roku. Opisy dzieci z charakterystycznymi dla autyzmu objawami pojawiły się w literaturze już pod koniec XVIII wieku. |
|
Autyzm dotyka tylko dzieci. |
Dla celów diagnostycznych pierwsze objawy powinny wystąpić przed ukończeniem przez dziecko 3 roku życia. Z autyzmu się nie wyrasta! Dzieci z autyzmem stają się dorosłymi z autyzmem! Zdarza się jednak, że w wypadku bardzo subtelnych objawów autyzm diagnozowany jest dopiero u nastolatków, a nawet u osób dorosłych. |
|
Osoby z autyzmem wyglądają inaczej. |
Wygląd osób z autyzmem nie różni się od wyglądu innych osób. Autyzm jest „ukrytą" niepełnosprawnością. Nie zawsze jesteśmy w stanie od razu powiedzieć, że ktoś na nią cierpi. |
|
Pierwsze niepokojące objawy pojawiają się u dzieci pomiędzy 2 a 3 rokiem życia. |
Badania wskazują, że rodzice dzieci z autyzmem dostrzegali pierwsze niepokojące objawy jeszcze przed ukończeniem przez dziecko 1 roku życia, a czasem nawet w wieku 6 miesięcy! |
|
„To jest ADHD, a nie autyzm." |
U 35% -50% dzieci z ADHD występują również zaburzenia spektrum autyzmu. A aż 60%-80% dzieci z Zespołem Aspergera ma również ADHD. |
|
Wszyscy ludzie cierpiący na autyzm wymagają stałej opieki. |
Część osób z autyzmem dobrze radzi sobie w życiu, ma pracę zakłada rodziny. Ale są też takie, które będą wymagały ciągłej opieki do końca życia. |
|
Dzieci z autyzmem powinny się uczyć w szkołach specjalnych. |
Każde dziecko z autyzmem jest inne i wymaga innej edukacji. Część dzieci chodzi do szkół masowych, część do integracyjnych, a część do specjalnych. Są także dzieci, które uczą się w klasach dla dzieci z autyzmem. |
|
To co jest skuteczne u jednej osoby z autyzmem, jest skuteczne u innych. |
Mimo, że wiele osób z autyzmem zmaga się z podobnymi problemami, to każda z nich odczuwa je w inny sposób i może wymagać innego wsparcia i odmiennie prowadzonej terapii. |
|
Niemówiące osoby z autyzmem nie mogą się porozumiewać.. |
Niemówiące osoby z autyzmem mogą korzystać z alternatywnych i wspomagających metod komunikowania się (AAC), takich jak np. piktogramy, PECS, Makaton |
|
Ponieważ na autyzm nie ma lekarstwa, to osobom z autyzmem właściwie nie można pomóc. |
To prawda, że nie ma tabletki, która leczy autyzm. Ale tak, jak w przypadku osoby niewidomej pomocna może być biała laska, czy pies –przewodnik, tak w przypadku osoby z autyzmem najważniejszym „narzędziem terapeutycznym" jest drugi człowiek – jego życzliwość i zrozumienie. |
|
Osoby z autyzmem celowo unikają kontaktu wzrokowego. |
Dla niektórych osób z ASD kontakt wzrokowy jest bardzo trudny, a czasami fizycznie bolesny. |
WSKAZANIA PRZYDATNE W KONTAKTACH
Z OSOBAMI Z AUTYZMEM
Wśród osób z autyzmem są ludzie, którzy stosunkowo dobrze funkcjonują – kończą zwykłe szkoły, robią maturę, studiują, szukają pracy.
Warto pamiętać o następujących zaleceniach w kontaktach:
- Przestrzegaj form grzecznościowych i zwracaj się do takiej osoby słowami: "proszę pani", "proszę pana", nawet jeśli ona sama przechodzi z tobą na "ty".
- Staraj się mówić prostym językiem, unikając metafor, dwuznaczności i ironii. Pamiętaj, że osoba z autyzmem ma trudność ze zrozumieniem komunikatów, które nie są jasne i jednoznaczne.
- Możesz poprosić ją o powtórzenie komunikatu, jeśli nie jesteś pewien, czy osoba z autyzmem prawidłowo zrozumiała coś, co mówiłeś.
- Jeśli to możliwe, w rozmowie posługuj się także zdjęciami, rysunkami albo piktogramami, które będą ilustrowały twoje słowa. Osoba z autyzmem dużo lepiej rozumie i zapamiętuje to, co widzi, niż to, co słyszy.
- Nie zakładaj, że osoba z autyzmem cię nie słucha i nie słyszy tego, co do niej mówisz, nawet jeśli ona nie odpowiada na twoje pytanie. Zawsze w rozmowie zwracaj się bezpośrednio do niej, a nie do osoby, która jej towarzyszy.
- To, że osoba z autyzmem nie patrzy na ciebie, nie znaczy, że cię lekceważy. Jeśli chcesz jej coś powiedzieć, nie rezygnuj tylko z tego powodu.
- Osoba z autyzmem dużo lepiej sobie radzi, gdy ma przygotowany plan działania – jeśli to możliwe, rób dla niej harmonogramy, tabele z zadaniami do odhaczenia oraz spisy zadań do wykonania, na których będzie mogła zaznaczać wykonane już czynności.
- Pamiętaj, że osoba z autyzmem lepiej funkcjonuje w środowisku, które dobrze zna. Nie wprowadzaj więc żadnych zmian w jej otoczeniu, jeśli to nie jest absolutnie konieczne.
Opracowano na podst. www.inaczejmowiac.pl
